Έρανοι – Πού πηγαίνουν τα χρήματα που μαζεύονται;

Πριν λίγες ημέρες (26.10.2011) ολοκληρώθηκε ο Πανελλήνιος Αντικαρκινικός Έρανος του 2011 (http://www.cancer-society.gr/index.php?option=com_content&task=blogcategory&id=28&Itemid=98).

Τα προηγούμενα χρόνια θυμάμαι, έρχονταν σε κάθε σπίτι οι εθελοντές που μάζευαν τα χρήματα για τον έρανο και άφηναν και κάποια φυλλάδια.
Περίεργο αλλά φέτος δεν πέρασε κανείς. Ούτε από εμένα ούτε και από 2-3 φίλους που ρώτησα.

Ο μόνος που πέρασε ήταν ένας μυστήριος τύπος που περνάει κάθε χρόνο και μαζεύει χρήματα για κάποιο Σωματείο κάποιων Αναξιοπαθούντων (τους βαφτίζω έτσι για να μην τους εκθέσω). Φέτος, δεν του έδωσα τίποτα. Γιατί;
Διότι έγινα καχύποπτος.
Από την πρώτη κιόλας φορά που του έδωσα 5 ευρώ (με απόδειξη σφραγίδες κλπ.), πάντα με προβλημάτιζε ο τύπος αυτός. Κάτι δεν μου πήγαινε. Το ‘φτωχικό’ και πάντα ίδιο ντύσιμο ήτανε, το ‘ποίημα’ που έλεγε στερεότυπα κάθε φορά, οι υποκλίσεις; Δεν ξέρω. Ώσπου τον πήρε το μάτι μου το καλοκαίρι να ‘σεργιανάει’ έξω από κάποια μαγαζιά. Άλλο ντύσιμο αυτή τη φορά. Πιό ‘κλασσάτο’ και φανταχτερό. Πονηρεύτηκα. Λες;

Έτσι, ‘πονηρεμένος’, όταν έπεσε το μάτι μου στην μπροσούρα του Αντικαρκινικού Εράνου, θυμήθηκα μια παλιά διερεύνηση που είχα κάνει, προσπαθώντας να ανακαλύψω πού πάνε τα χρήματα που μαζεύονται από την Ελληνική Αντικαρκινική Εταιρεία για λογαριασμό του Υπουργείου Υγείας.
Όσο και αν «γκούγκλισα», νούμερα δεν βρήκα. Αντιθέτως, βρήκα και άλλους ‘οργανισμούς/ιδρύματα/ΜΚΟ’ που ζητούν χρήματα (χωρίς όμως να υπάρχουν λεπτομέρειες για το πού πηγαίνουν τα χρήματα που μαζεύουν).
Κι’ όχι τίποτα άλλο αλλά μου δημιουργήθηκαν νέα ερωτήματα:

– Πόσα είναι και πού πηγαίνουν τα λεφτά που μαζεύονται (επίσημα συνήθως) από τόσους εράνους για τόσους (ενδεχομένως και αφηρημένους) σκοπούς;
– Δεν θα έπρεπε να υπάρχει κάποια λογοδοσία στους πολίτες (στην «εποχή της ‘διαφάνειας'»);
– Ελέγχει κανείς;
– Δεν θα έπρεπε να υπάρχει ένα ενιαίο θεσμικό πλαίσιο όπως υπάρχει σε άλλες χώρες;               [τί ρωτάω τώρα;!]

Όποιος έχει απαντήσεις ας μας φωτίσει.

ΥΓ
Μερικοί σύνδεσμοι που προέκυψαν από τη διερεύνηση:

1) Λογοδοσία αντικαρκινικού εράνου στην Ολλανδία όπου το 80% των χρημάτων πάει στην έρευνα (υπάρχουν και αναλυτικότερα επίσημα κείμενα) http://dcs.kwfkankerbestrijding.nl/about-us/Pages/income-and-expenditure.aspx. 110 εκ. ευρώ δεν είναι και λίγα.

2) Λογοδοσία αντικαρκινικού εράνου στη Νέα Νότια Ουαλία της Αυστραλίας http://www.cancercouncil.com.au/editorial.asp?pageid=2510

3) Και η ‘δική’ μας Ελληνική Αντικαρκινική Εταιρεία (που δεν βάζει νούμερα – εκτός αν μου διέφυγε)
— Μερικά γενικά εδώ http://www.cancer-society.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=22&Itemid=40&limit=1&limitstart=4

— Ο Απολογισμός – Προϋπολογισμός 2010-2011 τεύχος Α (βλ.σελ. 26) http://www.cancer-society.gr/downloads/DR.2010-PR.2011(1).pdf

— Ο Απολογισμός – Προϋπολογισμός 2010-2011 τεύχος Β (βλ. σελ. 27-31 και κυρίως σελ. 48-51) http://www.cancer-society.gr/downloads/DR.2010-PR.2011(2).pdf

Filed under: other

Δημόσιο χρέος και δυσφημιστικές ανακρίβειες

Αναδημοσίευση από σχόλιο στο blog «Αξιολόγηση Βουλευτών«.

Το ότι είμαστε “κακά παιδιά” στην Ε.Ε. το ξέρουμε.
Το ότι το επίπεδο οργάνωσής μας είναι πολύ χαμηλό έως ανύπαρκτο (σε σχέση με χώρες-πρότυπα) επίσης το ξέρουμε.

Δεν μπορώ όμως να δεχθώ ότι είμαστε η μόνη χώρα που έχει σοβαρά προβλήματα, ότι από εμάς εξαρτάται η ευρωστία του Ευρώ (και άλλα παρεμφερή κουραφέξαλα που δημοσιεύτηκαν στον ξένο τύπο) και ότι ενδιαφέρονται τόσο πολύ για το καλό μας όλοι αυτοί οι “οίκοι” ανοχής (αφού τόσο καιρό μας ανεχόντουσαν – για να μην θυμηθώ τί έλεγαν όλοι αυτοί “επί χρηματιστηριακής ανθοφορίας του 1999″ ή το πώς καθοδηγούσαν τους πελάτες τους να αγοράσουν ή να πουλήσουν Ελληνικές μετοχές μέχρι πρόσφατα αλλά και την ευθύνη τους για την “παγκόσμια” οικονομική κρίση).

Είμαι πεπεισμένος ότι τα περισσότερα δημοσιεύματα (πέρα από τις αλήθειες για τους άχρηστους που είχαμε) είναι κατευθυνόμενα και ότι περιέχουν πολλές ανακρίβειες ή/και εσκεμμένες υπερβολές.
Για παράδειγμα, διαβάστε το παρακάτω απόσπασμα από το “έγκριτο” Spiegel:

“Central bankers in the euro zone are already speculating, behind closed doors, what would happen if the Greeks started printing euros without ECB approval.
There is no answer to the question, and that makes central bankers from Lisbon to Dublin even more nervous than they are already.”

από το άρθρο “Timebomb for the Euro”, 8.12.2009, Wolfgang Reuter (σύνδεσμος).

Όταν ένα τόσο “σοβαρό” περιοδικό δημοσιεύει μια τόσο δυσφημιστική ανακρίβεια -όπως το ότι η Ελλάδα μπορεί να προμηθεύσει την αγορά με πλαστά Ευρώ, άρα η Τράπεζα της Ελλάδας θα γίνει παραχαράκτης- τη στιγμή που γνωρίζει ότι δεν μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι υπάρχει ΟΔΗΓΙΑ και ότι τα χρήματα που παίζονται είναι πάρα πολλά.

Αν ήξερα το πώς, θα τους έκανα μήνυση και αγωγή.
Αντ’ αυτού, τους έστειλα μια επιστολή (αν και ξέρω την τύχη της):

——-
Επιστολή προς το Spiegel:

Filed under: other